Μετά από ατελείωτες ώρες εργασίας αποφασίζεις να πας διακοπές την περίοδο των Χριστουγέννων. Κλείνεις εισιτήρια, παίρνεις μαζί τον άνθρωπο σου και επιτέλους χαμογελάς! Τα πράγματα όμως δεν γίνονται πάντα όπως τα περιμένεις.
Το ταξίδι αναψυχής μετατρέπεται σε τραγωδία…
Αυτές οι άγιες μέρες σε βρίσκουν στο κατάστρωμα ενός πλοίου του οποίου το μεγαλύτερο μέρος έχει παραδοθεί στις φλόγες. Σε καταλαμβάνει φόβος, σε καταλαμβάνει πανικός. Τι να κάνεις, τι να πεις εκείνη την ώρα, τι να σκεφτείς; Άραγε θα ζήσω; Ασυνεννοησία και ώρες χαμένες μέχρι να έρθουν οι πρώτοι διασώστες. Ξέρεις ότι έχεις έναν Γολγοθά μπροστά σου αλλά ελπίζεις. Δεν μπορείς να κάνεις τίποτα άλλο. Μέχρι και οι αναπνοές σου είναι μετρημένες με το ντουμάνι καπνού γύρω σου. Σε αυτές τις στιγμές μετριέται η ανθρώπινη αξία. Εκεί φαίνεται αν είσαι πραγματικά άνθρωπος.
Κάποιοι τα κατάφεραν, στάθηκαν τυχεροί. Τελικά μόνο η τύχη τους «έσωσε» εγκαίρως. Για κάποιες οικογένειες όμως ο χρόνος δεν κλείνει καλά. Σφραγίζεται με έναν θάνατο που δυστυχώς θα φέρνουν στο νου κάθε χρόνο την ίδια μέρα.
Ο Γιάννης Βασσάλος και η Ράνια Θηραίου είναι οι συμπατριώτες μας που είχαν την ατυχία να ζήσουν μια περιπέτεια που θα τους μείνει δυστυχώς χαραγμένη για όλη τους τη ζωή. Τα κατάφεραν όμως, πάλεψαν με τα «θεριά» και βγήκαν νικητές. Επέζησαν και θα επιστρέψουν στην πατρίδα τους και στην Αμοργό. Το αν θα ξαναμπούν σε πλοίο καλύτερα να μην τους ρωτήσουμε.
Πολλές είναι οι οικογένειες που ακόμη περιμένουν νέα για τους δικούς τους. Ας προσευχηθούμε για το καλύτερο. Τα λάθη που έγιναν σύμφωνα με τις μαρτυρίες των επιβατών ήταν πολλά και τραγικά. Μα λάθη κάνουμε καθημερινά όλοι μας. Τρέχουμε σαν τους τρελούς σε δύο και τρεις δουλειές για να βγάλουμε λεφτά, να πληρώσουμε φόρους, να έχουμε ένα ωραίο αμάξι, να πάμε ένα ταξίδι. Τρέχουμε, τρέχουμε, τρέχουμε. Και ο χρόνος περνά και ξεχνάμε ποιους έχουμε δίπλα μας, ποιους αγαπάμε και ποιοι πραγματικά μας νοιάζονται. Μόνο αν βρεθείς στο κατάστρωμα ενός φλεγόμενου πλοίου μεσοπέλαγα αντιλαμβάνεσαι την αξία των πραγμάτων.
Το 2014 οδεύει προς το τέλος του με τον βαθμό αβεβαιότητας και ανασφάλειας να αγγίζει το 100%. Η χώρα πλέον βρίσκεται σε προεκλογική περίοδο και θα παραμείνει ακυβέρνητο καράβι έως τις 25 Ιανουαρίου.
Και κάπως έτσι ,με αυτά και άλλα πολλά…. με αρκετή βαβούρα πάντως, κλείνει το 2014.
Εύχομαι η νέα χρονιά να έχει λιγότερες κακές ειδήσεις, υγεία και περισσότερη αγάπη για τον συνάνθρωπό μας.
Ας δώσουμε όλοι μας με την έλευση του 2015, περισσότερη αξία σε πράγματα που όντως αξίζουν και ας σταματήσουμε να σπαταλάμε εδώ και εκεί χρόνο και συναισθήματα!
Μαρία Βεκρή