Άλλο ένα όμορφο Πάσχα ανήκει πλέον στο παρελθόν. Όλοι μας, λίγο ή πολύ, αυτές τις άγιες μέρες του δίνουμε και καταλαβαίνει, ξεδίνουμε λιγάκι, θέλοντας να ξεφύγουμε από τα τετριμμένα, τα καθημερινά, την ρουτίνα.
Είναι όμως αυτός λόγος για να αισθανόμαστε άσχημα, επειδή…φάγαμε λίγο παραπάνω; Οχι και πάλι όχι. Ας δούμε μερικά από τα πράγματα που κάναμε το Πάσχα και λανθασμένα αισθανόμαστε κάποιες μικρές…τύψεις:
Καταναλώσαμε και απολαύσαμε σε 2 μέρες όσα αυγά δεν έχει φάει ούτε ο Ρόκι Μπαλμπόα (Σιλβέστερ Σταλόνε) στην προετοιμασία του για τους πυγμαχικούς αγώνες. Και τι με αυτό; Τα αυγά κάνουν καλό, άσε που στα «τσουγκρίσματα» διασκεδάζουμε ως Έλληνες για το ποιος θα κερδίσει ποιον.
Φάγαμε μισό κοπάδι αρνιά, τυλίξαμε 6 χιλιόμετρα κοκορέτσι στο στομάχι μας και ανεβάσαμε την χοληστερίνη μας σε επίπεδα Ιμαλαϊων! Και τι με αυτό; Μια φορά το χρόνο επιτρέπεται να παρεκτρέπεσαι λίγο. Συναντήθηκατε με φίλους, συγγενείς, ήρθατε σε κέφι, σουβλίσατε, ήπιατε, γελάσατε, αγαπηθήκατε. Άξιζε τον κόπο σίγουρα λοιπόν.
Βγάλατε σε τρεις μέρες όσες φωτογραφίες δεν έχει βγάλει ποτέ σε τριημέρο ένα ολόκληρο γκρουπ κινέζων τουριστών στην Ακρόπολη! Φωτογραφίες με τα πρώτα ξαδέρφια, τα δεύτερα ξαδέρφια, τα τρίτα ξαδέρφια, τα μακρινά ξαδέρφια, τα εξ αίματος αλλά και εξ αγχιστείας ξαδέρφια, τα ξαδέρφια που ήρθαν από την Αυστραλία, τον Καναδά, την Γερμανία, από το σύμπαν ολόκληρο! Κι όμως, αυτά είναι που μένουν. Οι αναμνήσεις!
Για αυτό λοιπόν, μην έχετε τύψεις για ό,τι κάνατε ή δεν κάνατε και αυτό το Πάσχα. Η ζωή είναι μικρή, όμορφη και κυρίως την μοιράζεσαι με τους δικούς σου ανθρώπους.
Και του χρόνου!
