Ο αστυνομικός Φωτεινός Παγιαύλας «ξαναγυρνά» στην Αμοργό με μια συνέντευξη για το Amorgos News. Αφορμή ήταν ένα μήνυμα στο facebook για τους πρόσφυγες ,που μεταξύ άλλων τόπων ανέφερε και την Αμοργό .
Έλεγε το μήνυμα :
“Έζησα με τα προσφυγάκια- μεταναστάκια στη Πλ. Βικτωρίας, στον Ελαιώνα, στη Νάξο, στην Αμοργό, στη Σάμο, στο Αγαθονήσι, στη Χίο, στον Κατσικά Ιωαννίνων, στο λιμάνι του Πειραιά και επιβεβαιώνω πως υπάρχει θέμα μετάδοσης. Υπάρχει θέμα μετάδοσης αγάπης, γέλιου, κεφιού, ανθρωπιάς!
Να μη ξεχνάμε τα ελληνάκια, ειδικά αυτά που ζουν σε αποκλεισμένα χωριά και νησιά. Όμως, να μη ξεχνάμε και τα προσφυγάκια- μεταναστάκια και να έχουν από σήμερα μια καλή σχολική χρονιά! Αξίζει να συναναστρεφόμαστε με τα παιδιά, με όλα τα παιδιά!”
Αφορμή κι αιτία που μιλάμε είναι εκείνο το εξαιρετικό μήνυμα που ανέβασες στο facebook. Στην Αμοργό ουσιαστικά σε «έφεραν» οι πρόσφυγες . Τι θυμάσαι από αυτό το ταξίδι ;
Ένας λόγος που ήρθα στην Αμοργό ήταν για να γνωρίσω και το νησί! Και λυπάμαι που τόσα χρόνια δεν σας είχα επισκεφθεί, παρότι η μητέρα μου είναι από τη Νάξο, την οποία επισκέπτομαι κάθε καλοκαίρι. Περίμενα να έχει πολύ περισσότερους κατοίκους η Αμοργός. Είναι φημισμένο νησί, τόσο για τον εναλλακτικό τουρισμό, όσο για το μοναστήρι της Παναγίας Χοζοβιώτισσας, όσο και για το πολύ καλό ρακόμελο φυσικά! Όταν με τους συναδέλφους μου ολοκληρώσαμε τη διαδικασία καταγραφής των προσφύγων- μεταναστών, ζήτησα από την υπηρεσία μου το ρεπό της εβδομάδας για να παραμείνω άλλη μια μέρα και να γυρίσω το νησί! Όπως και έκανα, χωρίς φυσικά να το μετανιώσω !
Λες : «Να μην ξεχνάμε τα ελληνάκια σε απομακρυσμένα χωριά και νησιά .» Ποιο είναι το μήνυμα σου για τα παιδιά της Αμοργού ;
Γύρισα όλο το νησί, από τα Θολάρια και την Αιγιάλη μέχρι τη Καλοταρίτισσα. Λυπήθηκα πολύ που είναι αραιοκατοικημένο το νησί. Για παράδειγμα, από τη Χώρα και κάτω έχει περίπου 100 κατοίκους. Το ενθαρρυντικό ήταν που συνάντησα παντού αμοργιανάκια! Εάν θα τους έλεγα κάτι είναι να μην ζηλεύουν τόσο τη ζωή στην πόλη, γιατί στο νησί μπορούν να απολαύσουν κάποια πράγματα που εμείς δεν μπορούμε. Στην καθημερινότητα της πόλης μου δεν βλέπουμε ωραία τοπία και θάλασσα, παρά μόνο γκρίζες πολυκατοικίες. Επίσης, τρέχουμε όλη την ώρα σαν παλαβοί και δεν έχουμε πολύ χρόνο για τους δικούς μας ανθρώπους ή για τον εαυτό μας, πχ για να διαβάσουμε ένα ωραίο βιβλίο. Κι επειδή δεν μπορεί κανείς να τα έχει όλα, ας χαρούν αυτές τις απολαύσεις που εμείς στερούμαστε! Άλλωστε, πλέον η χρήση του διαδικτύου φέρνει πιο κοντά τους ανθρώπους στις μέρες μας.
Λες : «Να μην ξεχνάμε και τα προσφυγάκια τα μεταναστάκια και να έχουν από σήμερα μια καλή σχολική χρονιά. Αξίζει να συναναστρεφόμαστε με τα παιδιά . Με όλα τα παιδιά .» Η δικιά σου επαφή μ αυτά τα παιδιά σε άλλαξε κάπου ;
Απλά μου επιβεβαίωσε το αυτονόητο, ότι και αυτά τα παιδιά συμπεριφέρονται το ίδιο με τα υπόλοιπα. Αν και δεν μιλούσαμε την ίδια γλώσσα, αυτό δεν στεκόταν εμπόδιο από το να παίξουμε μαζί και να μας ανταποδώσουν τα χαμόγελα εμάς των αστυνομικών. Πολλές φορές στη Σάμο και στο Αγαθονήσι που έμεινα συνολικά 4 μήνες, είχαμε επίμονα κλάμματα μικρών παιδιών. Τότε κάναμε ένα διάλειμμα από την καταγραφή, τους παίζαμε για να νοιώσουν οικεία και συνεχίζαμε. Η ίδια αντίδραση δηλαδή που θα είχε κάθε παιδί!
Οι πρόσφυγες εκτός της Αμοργού σε «ταξίδεψαν» Νάξο ,Χίο , Αγαθονήσι κι αλλού . Μέσα από την εμπειρία σου τι διαπίστωσες ότι ταξιδεύει πιο γρήγορα ο φόβος κι η μισαλλοδοξία ή η αγάπη κι ανθρωπιά ;
Δυστυχώς υπάρχουν 2 μεγάλα στρατόπεδα σε αυτή τη χώρα, αναφορικά με το τι στάση πρέπει να κρατήσουμε απέναντι σε αυτούς τους ανθρώπους. Το ένα είναι αυτό του τσουβαλιάσμος, που αποτυπώνεται σε λέξεις όπως “όλοι τους είναι ριψάσπιδες, βιαστές, αμόρφωτοι, επικίνδυνοι”. Το άλλο είναι της λογικής και του ρεαλισμού και βλέπει πρώτα απ’ όλα το χαρακτηριστικό του ανθρώπου σε όλες αυτές τις ψυχές που μας έρχονται. Υπάρχει και πολύς κόσμος που είναι κάπου στο ενδιάμεσο. Να σας πω πως κατά τη διαδικασία καταγραφής και ταυτοποίησης των προσφύγων- μεταναστών διαπιστώναμε πως κάποιοι ελάχιστοι από αυτούς στα μέρη από τα οποία προήλθαν ήταν στυγνοί δολοφόνοι και μέλη του μορφώματος της ISIS. Επίσης, σίγουρα θα υπάρξει εγκληματικότητα από αυτούς τους ανθρώπους, γιατί η φύση του ανθρώπου είναι τέτοια. Όμως, εγκληματικότητα υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει σε όλες τις κοινωνίες, όπως συμβαίνει και με την ελληνική. Έτσι, δεν θα έπρεπε να στοχοποιούνται όλοι οι πρόσφυγες- μετανάστες, μόνο και μόνο επειδή έχουν αυτή την ιδιότητα. (Ξέφυγα απ’ το θέμα μας, επανέρχομαι) Στα μέρη που ταξίδεψα για να βρεθώ στα χοτ σποτ, συνάντησα Έλληνες και από τα δυο στρατόπεδα. Και το άσχημο ήταν πως κάποιοι από το πρώτο στρατόπεδο, το στρατόπεδο της ρητορικής μίσους και τους φόβου, εκμεταλλέυονταν τους πρόσφυγες- μετανάστες υπερκοστολογώντας τις υπηρεσίες που τους πρόσφεραν.
Το μήνυμα σου εκτός από τον σεβασμό που εισέπραξε πολλούς τους εξέπληξε . Σε αντιμετώπισαν ως εξαίρεση της Ελληνικής Αστυνομίας . Είσαι εξαίρεση ; Ποιος είναι ο κανόνας ;
Δεν θεωρώ πως είμαι εξαίρεση στην ΕΛΑΣ. Ο Οργανισμός και οι Κανονισμοί του Σώματος μας υποχρεώνουν να σεβόμαστε όλους τους πολίτες, ιδιαίτερα αυτούς που ανήκουν σε ευάλωτες κοινωνικές ομάδες. Το Αρχηγείο της ΕΛΑΣ έχει πραγματοποιήσει συγκεντρώσεις τροφίμων και ρουχισμού και τα έχει στείλει στα διάφορα χοτ σποτ ανά τη Χώρα. Το ίδιο συμβαίνει τόσο στη θεωρία όσο και στη πράξη με όλα τα αστυνομικά συνδικάτα. Απλά, υπάρχει από τη μια το στερεότυπο του βίαιου αστυνομικού και από την άλλη η πράγματι συντηρητική σκέψη κάποιων συναδέλφων μου. Σε αυτό που έκανα τη διαφορά ήταν ότι βγήκα μπροστά και δήλωσα την υποστήριξή μου πιο θαρρετά.
Ανεβάζεις δημοσιεύσεις στο facebook περί αστυνομίας πιθανόν για να σπάσεις το στερεότυπο του αστυνομικού . Πόσο εύκολο είναι να σπάσει το στερεότυπο και πόσο. αναγκαίο ;
Δεν ζούμε στο 1980, αλλά στο 2016. Η Αστυνομία εξελίσσεται, αλλάζει. Και θα έλεγα πως τα πάντα εξελίσσονται πολύ πιο γρήγορα στις μέρες μας, σε σχέση με το παρελθόν. Είδατε πώς μια φωτογραφία προφίλ μου έκανε το γύρο της Ελλάδας αστραπιαία. Θεωρώ πως αυτή η εξέλιξη σε πολλά πράγματα βοηθάει και το σπάσιμο του στερεότυπου του κακού αστυνομικού πιο γρήγορα και πιο εύκολα. Με είδαν κάποιοι να είμαι κοντά σε προσφυγάκια και είπαν “ναι, και στο μέρος μας οι αστυνομικοί ήταν φιλικοί με τα παιδιά αυτών των ανθρώπων”. Πάνω από τους μισούς αστυνομικούς έχουν εισαχθεί στο Σώμα μέσω του αδιάβλητου συστήματος των πανελλήνιων εξετάσεων, οπότε το στερεότυπο θα έσπαγε κάποια στιγμή. Απλά εγώ και άλλοι συνάδελφοι προσπαθούμε να σπάσει πιο γρήγορα. Όσο για το αν είναι αναγκαίο, φυσικά και ναι. Η οποιαδήποτε κοινωνική συμφιλίωση είναι αναγκαία. Πόσω μάλλον αυτή της Αστυνομίας με την κοινωνία. Άλλωστε και ο αστυνομικός θέλει τον πολίτη δίπλα του για να κάνει καλύτερα τη δουλειά του
Από ποιους εισπράττεις την αυστηρότερη κριτική ; Πόσο σημασία έχει η κριτική για σένα ;
Αυστηρότερη κριτική εισπράττω από τα εθνικιστικά σάιτ και από κάποιους λίγους, ευτυχώς, συναδέλφους μου. Σε γενικές γραμμές θεωρούν πως η αστυνομία ανήκει φύσει στην άκρα δεξιά και πως είμαι αιρετικός, ανθέλληνας, αμόρφωτος, εκτός πραγματικότητας και άλλα τέτοια. Σε αυτή τη ρητορική προσπαθώ να απαντάω με επιχειρήματα, που η άλλη πλευρά νομίζει ότι έχει, αλλά δεν έχει.
Χρησιμοποιείς τα σόσιαλ μίντια . Ποια νομίζεις ότι είναι η σημασία τους στην ενημέρωση ;
Στις μέρες συμβαίνει κάτι το πρωτοφανές με τα σόσιαλ μίντια. Ο δέκτης μπορεί να γίνει πομπός είτε με το να σχολιάσει μια είδηση είτε με το να δημοσιεύσει ο ίδιος. Ποτέ- πουθενά στην ανθρωπότητα δεν είχε ξανασυμβεί αυτό. Επίσης, υπάρχει πληθώρα μέσων, οπότε είναι πολύ πιο δύσκολο να διοχετευτεί στο κοινό μια ψεύτικη είδηση. Ακόμα, μπορούμε να μάθουμε τι συμβαίνει στον κόσμο όποια ώρα θέλουμε κι όχι να περιμένουμε τις ειδήσεις των 8. Το μόνο ότι επειδή κυκλοφορεί πολύ πράμα στο διαδίκτυο πρέπει να μάθουμε να ξέρουμε τι να διαβάζουμε και τι όχι. Δεν έχουμε φτιαχτεί για να είμαστε 4-5-6 ώρες στο φέισμπουκ και είναι εύκολο να εθιστεί κανείς.
Είσαι ο μοναδικός μου φίλος στο facebook με στολή αστυνομικού . Τουτέστιν έσπασες ένα δικό μου στερεότυπο . Πώς νοιώθεις για αυτό ;Υπάρχουν λόγοι που ευσταθούν που ένας αστυνομικός δεν θέλει να βγει ένστολος στο φέισμπουκ. Υφίσταται κίνδυνος στοχοποίησης για αυτόν και την οικογένειά του. Τώρα, εγώ επειδή από τη μια υπηρετώ σε υπηρεσία τροχαίας και από την άλλη έχω συνδικαλιστική ιδιότητα, δεν έχω θέμα να εμφανίζομαι και με στολή στο φέισμπουκ. Κι ένας λόγος είναι αυτός που λες, για να σπάσω το στερεότυπο που θέλει τον αστυνομικό να μην είναι άνθρωπος, να μην σκέπτεται κτλ. Εάν το πέτυχα με σένα ή με κάποιους άλλους έστω σε μικρό βαθμό, τότε πιστεύω πως ένας μικρός στόχος επετεύχθη!
Είναι εύκολο ή δύσκολο να εξηγήσεις σε έναν ξενοφοβικό συνάδελφο σου ότι οι φτωχοί , οι κατατρεγμένοι , οι πρόσφυγες μπορούν να ενταχθούν στην ελληνική κοινωνία χωρίς να αποτελούν κίνδυνο για αυτήν ;
Δεν θα ήθελα να κάνω διαχωρισμό ανάμεσα σε ξενοφοβικούς ή μη ξενοφοβικούς συναδέλφους μου, αλλά σε ξενοφοβικούς ή μη ξενοφοβικούς πολίτες. Βλέπω σε πολλούς ξενοφοβικούς πολίτες λοιπόν, να μην έχουν διάθεση να βοηθήσουν, συναναστραφούν ή να συνδράμουν στην ομαλή ένταξη των προσφύγων- μεταναστών στην ελληνική κοινωνία, κάνοντας λόγο πως δεν το θέλουν οι δεύτεροι και γι’ αυτό δεν αξίζει να το προσπαθήσουν καν. Πιστεύω πως ναι μεν υπάρχουν τα προσωπικά χαρακτηριστικά που διαμορφώνουν την εξωτερική συμπεριφορά ενός ατόμου, αλλά από την άλλη παίζει ένα πολύ μεγάλο ρόλο η κοινωνία στην οποία βρίσκονται. Οπότε, εάν περιθωριοποιήσουμε αυτούς τους ανθρώπους, λογικό είναι να μην μπορέσουν να ενταχθούν ποτέ, ανεξαρτήτως τι προθέσεις έχουν.
Στην Αμοργό οι στολές δεν απομακρύνουν τους ανθρώπους . Λέμε όλοι καλημέρα και την εννοούμε . Νομίζεις ότι η μικρή κοινωνία μπορεί να κάνει πιο δεκτικό , ανθρώπινο κάποιον που φορά στολή ή κάποιος που φοράει στολή σε μια μικρή κοινωνία είναι πιο δεκτικός κι ανθρώπινος ;
Οι μικρές κοινωνίες δεν προσφέρονται για συγκρούσεις. Άμα χειμωνιάσει ο ένας έχει τον άλλον. Στις πόλεις δεν συμβαίνει το ίδιο. Είναι πολύ περισσότερες και απόμακρες οι σχέσεις. Πχ στην Αθήνα για να αγοράσω 5 προϊόντα μπορεί να επισκεφθώ 5 διαφορετικά μαγαζιά και να με εξυπηρετήσουν 5 διαφορετικοί πωλητές. Στο μικρό νησί μπορεί να τα αγοράσω και τα 5 προϊόντα από το ίδιο μαγαζί. Οπότε, σε ένα μικρό νησί όλοι οι κατοίκοι γίνονται πιο φιλικοί και ανοιχτοί. Αυτό διαπίστωσα και στα Κατάπολα, που έκανα φίλους όπως τη Λιμενικίνα τη Λουίζα, τον Παναγιώτη που έμεινα στα δωμάτιά του, τον Θωμά τον αστυνομικό, τη Στέλλα, τη Λίτσα, την Άννα την αντιδήμαρχο και τόσους άλλους υπέροχους ανθρώπους!
Ο Φωτεινός Παγιαύλας ήταν αιτία να ξαναθυμηθώ την Αμοργό με τους πρόσφυγες και την αδιαμφισβήτητη αμοργιανή καλοσύνη . Ήταν η αιτία να ξαναθυμηθώ, ότι ένα κοριτσάκι συριακής καταγωγής έχει το όνομα «Αμοργός» ,διότι η μαμά του έφτασε έγκυος στο νησί και μ αυτό τον τρόπο ήθελε να μας εκφράσει την ευγνωμοσύνη της . Ήταν αιτία να ξαναθυμηθώ ,ότι σε έναν κόσμο που το αυτονόητο δεν είναι και τόσο αυτονόητο ,έχουμε χρέος να το υπογραμμίζουμε .
Ο Φωτεινός μέσα από τις αναρτήσεις του , τις συνέντευξης του , διεκδικεί αυτό που θα έπρεπε να είναι αυτονόητο για την ΕΛ.ΑΣ. ,ένα προφίλ ένστολου που είναι δίπλα στον άνθρωπο κι όχι απέναντι του .
Ευχαριστώ τον Φωτεινό Παγιαύλα για την συνέντευξη , την φιλική οικειότητα του ενικού, που αυτός επέλεξε όσο μιλάγαμε στο τηλέφωνο . Κυρίως τον ευχαριστώ για την πραγματική ουσιαστική ευγένεια, την ανθρωπιά που εκπέμπει . Είναι αυτό το φως, που χρειαζόμαστε σ’ αυτούς τους δύσκολους καιρούς «για να γενούν τα σκοτάδια λάμψη » !
Όταν κλείσαμε την συνέντευξη μου είπε : «Θέλω να ξανάρθω Αμοργό!»
Είναι ακόμη μια απόδειξη ,ότι αυτό το όμορφο νησί ελκύει όμορφους ανθρώπους .
Είναι ένα στοίχημα που η Αμοργός κερδίζει , αγκαλιάζοντας την ομορφιά φωτεινών γόνιμων σκέψεων, απαντώντας στην ανέδυα όσων μας θεωρούν «άγονη γραμμή» .
Από τον Όμηρο ως το Ελύτη το φως είναι η εμμονή των ποιητών μας.
Από τον Παρμενίδη ως τον Πλωτίνο το φως είναι εμμονή των φιλοσόφων .
Το φως στις νότες ενός νησιώτικου βιολιού τραγουδά «ωραία που ναι η αυγή» και γίνεται το γλέντι μας.
Ο Φωτεινός έγινε φίλος μας , διότι είναι πράγματι φωτεινός !
Το φως των Κυκλάδων δίνει κάτι ζωτικό και σπάνιο , κάτι που ευτυχώς κάνεις δεν μπορεί, να το χορτάσει . Ανανεώνουμε λοιπόν το ραντεβού Φωτεινέ Παγιαύλα ,στις φωτεινές γειτονιές του νησιού μας , διότι η παρουσία σου θα τις κάνει φωτεινότερες, με αγάπη ,με γέλιο , ανθρωπιά , κέφι , που όντως όπως λες είναι μεταδοτικά , προσθέτοντας ότι είναι και ελπιδοφόρα !
Ελευθερία Ψυχογιού
