Να μπούμε στο Blue star…χωρίς να έχουμε βγάλει το εισιτήριο της επιστροφής μας, έτσι για ψυχολογικούς λόγους!
Να φτάσουμε νύχτα (γιατί ποτέ δεν μας χάλασε αυτό), να κάτσουμε στο μπαλκόνι να πιούμε την ψημένη για το “καλώς ορίσαμε”.
Να ξυπνήσουμε νωρίς (γιατί ξαφνικά χορτάσαμε ύπνο), να πάμε στο Καμάρι να φάμε την τυροπιτούλα από τα χεράκια του θείου Γιώργου, να χαιρετήσουμε το “σόι”, να μας ρωτήσει πότε ήρθαμε, πότε θα φύγουμε…τα (ωραία) κλασσικά!
Να δούμε φίλους αγαπημένους, ν αλλάξουμε αέρα & εικόνες.
Το βραδάκι να ανεβούμε Χώρα, να πάμε στο Βασιλικό για το Σουβλάκι, Μποτίλια για το Ποτάκι και Καλλιστώ για το Γλυκάκι (με αυτη τη σειρά ακριβώς και τα κεφαλαία δεν είναι τυχαία)
Να βγάλω τις selfie μου.Γιατί εγώ πρώτη ανακάλυψα τη “selfie”.Το δηλώνω υπέυθυνα. Από ανάγκη , διαφορετικά δεν υπήρχα σε καμμιά φωτογραφία.Έχω selfie εγώ από την πενταήμερη .
Ακούει το παρεάκι? Φέτος πάμε Αμοργό…πάλι !
Άντε γιατί κουράστηκα. Mε κούρασε ο Χειμώνας…
Εγω είμαι τύπος της “σαγιονάρας” και πιο συγκεγκριμένα της λιωμένης “paul frank σαγιονάρας” μου !
Μ.Β
