Η κ. Διονυσία Αποστολάκη μας δίνει συμβουλές περί διατήρησης του ελαιόλαδου ώστε να μην χαλάσει με το πέρασμα του χρόνου.
Κείμενο Άννα Αποστολάκη.
Πέρυσι είχαμε μια από τις καλύτερες χρονιές για την συγκομιδή ελαιοκαρπού, φέτος όμως φαίνεται να είναι από τις κακές χρονιές. Πολλοί Αμοργιανοί δεν πήγαν καν στα χωράφια τους για να μαζέψουν ελιές. Η έλλειψη βροχής και ο δάκος είναι οι κυριότερες αιτίες για το φετινό αποτέλεσμα.
Τουλάχιστον έχουμε κρατήσει από το περσινό ελαιόλαδο στις αποθήκες μας, όμως πως το έχουμε διατηρήσει;
Για να διατηρηθεί αυτό το αγνό λάδι του τόπου μας είναι πολύ σημαντικό να το διαχειριστούμε με τον σωστό τρόπο. Για αυτό είναι καλό να ακολουθήσουμε τις συμβουλές από τους παλιούς ντόπιους, που γνωρίζουν καλύτερα.
Τα δοχεία πρέπει να είναι είτε από πηλό, γυαλί ή ανοξείδωτο ατσάλι (τα πλαστικά πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο για την μεταφορά και όχι για την διατήρηση).
Όταν έχουμε γεμίσει τα δοχεία μας με λάδι, προσθέσουμε ένα με δύο ποτηριά νερό. Όπως βουλιάζει το νερό (το λάδι επιπλέει στο νερό) παίρνει μαζί του όλα τα κατακάθια που θα μαζευτούν στον πάτο του δοχείου τους επόμενους μήνες.
Μετά από περίπου 3 μήνες, πρέπει να διαχωρίσουμε το καθαρό λάδι από το κατακάθι. Αυτό πρέπει να γίνει χωρίς να ανακατέψουμε το λάδι. Ο πιο εύκολος τρόπος είναι να έχουμε το λάδι στην αρχή σε ενα δοχείο ανοξείδωτο με βρυσούλα, έτσι ώστε να βάζουμε το λάδι σε μπουκάλια η πήλινα χωρίς κόπο. Το κατακάθι θα μένει στον πάτο και μπορούμε να ξεπλένουμε το δοχείο.
Αν αφήσουμε το λάδι χωρίς αυτή την διαδικασία, το λάδι θα χαλάσει, ενώ το καθαρό λάδι κρατάει μέχρι 3 χρόνια!
Το ελαιόλαδο που παράγουμε στο αυτό τον αγνό τόπο, πατημένο στο ελαιοτριβείο μας με οικολογική διαδικασία (χαμηλή θερμοκρασία) αξίζει να το αντιμετωπίσουμε τον καλύτερο τρόπο! Καλή όρεξη!
(Φωτογραφίες Ντενίζ Αγγελάκη)
