Όταν τον κοιτάζεις αμέσως σου θυμίζει κάτι… Πως να μην σου θυμίζει άλλωστε αφού για πολλά χρόνια «έμπαινε» σχεδόν καθημερινά στα σπίτια μας μέσω των τηλεοπτικών σειρών όπου συμμετείχε. Ο λόγος για τον Σπύρο Δρόσο, τον Αμοργιανό ηθοποιό.
Τον συναντήσαμε στην Αμοργό όπου βρίσκεται τα τελευταία χρόνια και μαζί κάναμε μια μικρή αναδρομή στα χρόνια που η τηλεόραση βρισκόταν στην ακμή της και κάθε χρόνο ανέβαιναν αξιόλογες θεατρικές παραστάσεις.
«Στο θέατρο με βάφτισε η γνωριμία μου με την Ειρήνη Παππά και τον Μιχάλη Κακογιάννη οι οποίοι με κάλεσαν να δω για πρώτη φορά παράσταση στην Επίδαυρο. Φυσικά μετέπειτα αποφάσισα να σπουδάσω την τέχνη του θεάτρου στην ανώτερη δραματική σχολή του εθνικού θεάτρου» δήλωσε στο amorgos – news.gr ο Σπύρος Δρόσος ο οποίος έχει σπουδάσει επίσης στην Σχολή Καλών Τεχνών της Φλωρεντίας και στο Actor’s Studio της Νέα Υόρκης. Όπως ο ίδιος μας είπε, την πρώτη του θεατρική εμπειρία την είχε δίπλα στον μεγάλο Αλέξη Μινωτή με τους «Πέρσες» του Αισχύλου στην Επίδαυρο. Η συνάντησή του και φιλία του με την Καριοφιλά Καραμπέτη στην «Ηλέκτρα» του Εθνικού του άφησε μέσα του, όπως ανέφερε χαρακτηριστικά «ένα βαθύ αποτύπωμα… την απόλυτα προσήλωση στην ουσία της θεατρική πράξης και την βαθύτερη προσέγγιση του ρόλου».
«Μία ακόμη σημαντική συνάντηση ήταν και αυτή με τον Αλέξη Δαμιανό στην τελευταία του ταινία «Ηνίοχος» όπου για ένα μήνα τον ζούσα καθημερινά και όπως ήταν επόμενο επηρεάστηκα από την πληθωρική προσωπικότητα ενός δημιουργού και ενός βαθιά καλλιεργημένου ανθρώπου».
Μερικές από τις γνωστές σειρές στις οποίες πρωταγωνίστησε ήταν ο «Ματωμένος Γάμος», «Οι Τελευταίοι εγγονοί», «Λάμψη», «Η Ελίζα και οι άλλοι», «Φιλοδοξίες», «Φιλί ζωής», «Στην κόψη του ξυραφιού», «Χορεύντας στη σιωπή», «Οι στάβλοι της Εριέττας Ζαΐμη» κ.α. Στον κινηματογράφο συμμετείχε μεταξύ άλλων στις ταινίες «Ηνίοχος», «Γυναίκες δηλητήριο», «Παραλυσία», «Πείνα» η οποία απέσπασε βραβείο καλύτερης ταινίας, «Η παρέα των λούστρων», στην ιταλική ταινία «Horizons» και στην αμερικανική ταινία «Thalassemia». Η πρώτη του ταινία μεγάλου μήκους «Αθώος ή Ένοχος» ήταν ωστόσο και αυτή που του χάρισε την υποψηφιότητα για το βραβείο Α’ αντρικού ρόλου στο 48ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
Ο Σπύρος δεν δίστασε να μοιραστεί μαζί μας τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ένα ηθοποιός. Δυσκολίες που πάντα αντιμετώπιζε ο ηθοποιός αλλά τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει ακόμα πιο έντονες εξαιτίας της κρίσης. «Ηθοποιός σημαίνει φως… με κομμένο το ηλεκτρικό, από την ανέχεια. Εφόσον μετά από κάθε παράσταση, κάθε ταινία ή ακόμη και σήριαλ ο ηθοποιός βρίσκεται στο σημείο μηδέν… άνεργος για μικρό ή μεγάλο διάστημα, μέχρι την επόμενη συνεργασία.
Η ηθοποιία σήμερα βρίσκεται σε βαθιά κρίση εξαιτίας των προβλημάτων που προέκυψαν από την οικονομική κρίση. Από τη μία επαλείφθηκαν οι παραγωγές σήριαλ ενώ από την άλλη αναπτύχθηκαν διάφορες θεατρικές ομάδες και σχήματα που δημιουργούν θεατρικές εναλλακτικές παραστάσεις που ίσως και να προάγουν την θεατρική τέχνη σε βαθύτερα νερά… και αυτό είναι κέρδος».
Όσο για το νησί του, όπως μας εκμυστηρεύτηκε, η Αμοργός είναι για αυτόν η σύνδεση με τις πατρογονικές ρίζες. Η θέα του λιμανιού των Καταπόλων από το μπαλκόνι του σπιτιού του θυμίζουν καθημερινά την απλότητα της ζωής μέσα από την θάλασσα που περιβρέχει τις ακτές του νησιού από παντού ολόγυρα…
